ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Α΄ ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 15/11/2016 ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ 2003-04
Ο Επαναστατικός Αγώνας άρχισε την δράση του σε μια εποχή που το σύστημα που υπηρετείτε βρισκόταν σε μια κατάσταση φαινομενικής ευημερίας και ευφορίας.
Το 2003 ήταν μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση του καπιταλισμού ήταν σε έξαρση, οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις επιβάλλονταν παντού, ο πόλεμος κατά της “τρομοκρατίας” είχε ήδη ξεκινήσει από το 2001, ο καπιταλισμός προπαγανδιζόταν από τους απολογητές του συστήματος ότι ήταν το “τέλος της ιστορίας”.
Την ίδια περίοδο, η Ελλάδα είχε ενσωματωθεί στις διεθνείς αγορές, είχε μπει στην ευρωζώνη, δάνεια δίνονταν από τις τράπεζες, οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή προωθούσαν τις νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις ενώ γίνονταν και οι προετοιμασίες για την μεγάλη φιέστα των πολυεθνικών, οι ολυμπιακοί αγώνες του 2004.
Παράλληλα σε κατασταλτικό επίπεδο ενώ η χώρα συμμετείχε στη διεθνή “αντιτρομοκρατική” συμμαχία και είχε ψηφιστεί ο α΄ αντιτρομοκρατικός νόμος, το κράτος θριαμβολογούσε για τις συλλήψεις για την 17Ν και τον ΕΛΑ, για το τέλος του εγχώριου αντάρτικου πόλης. Μέσα από αυτές τις συλλήψεις το καθεστώς επαιρόταν με αλαζονεία για το μάταιο της ένοπλης αντίστασης στο κεφάλαιο και το κράτος, για το μάταιο της ανατροπής και της επανάστασης, για το ότι ο καπιταλισμός και η αστική δημοκρατία είναι το “τέλος της ιστορίας” και άρα πρέπει να υποταχτούμε.
Ο Επαναστατικός Αγώνας, 15 μήνες σχεδόν μετά τις συλλήψεις για την 17Ν, με την πρώτη του ενέργεια, την διπλή βομβιστική επίθεση στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων στις 5 Σεπτεμβρίου του 2003 διέψευσε στην πράξη την θριαμβολογία του κράτους για το τέλος του εγχώριου αντάρτικου πόλης και έδινε το πολιτικό μήνυμα ότι η ένοπλη αντίσταση στο κεφάλαιο και το κράτος θα συνεχιστεί και ότι ο διαχρονικός αγώνας για ανατροπή του καθεστώτος και για επανάσταση θα συνεχιστεί μέσα στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονταν.
Ήταν τόσο επίκαιρη η επίθεση στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων, στην έδρα αυτών που από το θεσμικό τους ρόλο υπηρετούν το κεφάλαιο, τα αφεντικά, τις πολυεθνικές, τις μεγάλες δυνάμεις και εφαρμόζουν τον πόλεμο κατά της “τρομοκρατίας”, αφού την ίδια περίοδο γίνονταν στις φυλακές Κορυδαλλού η α΄ δίκη για την 17Ν.
Οι πρώτες ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα, η διπλή βομβιστική επίθεση στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων, η απόπειρα εναντίον υποκαταστήματος της αμερικάνικης τράπεζας Citibank στο Ψυχικό, η τριπλή βομβιστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Καλλιθέας 100 μέρες πριν τους ολυμπιακούς αγώνες και η ενέργεια κατά της αυτοκινητοπομπής των ΜΑΤ στην Πέτρου Ράλλη, έδιναν ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα, ότι η ένοπλη αντίσταση ενάντια στο καθεστώς θα συνεχιστεί όσα ασφυκτικά μέτρα ασφαλείας κι αν παίρνει το κράτος και όσους αντιτρομοκρατικούς νόμους κι αν ψηφίσει.
Ότι θα υπάρξει αντίσταση στον ολοκληρωτισμό του συστήματος και στην δικτατορία των αγορών που όλες οι κυβερνήσεις αποδέχονται και προωθούν.
Ότι το καθεστώς και οι μηχανισμοί δεν θα είναι ποτέ ασφαλείς.
Οι πρώτες ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα το 2003-2004, εντάσσονταν σε μια στρατηγική που είχαν ως αιχμή τον πόλεμο κατά της “τρομοκρατίας” και τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις γιατί και ο πόλεμος κατά τις “τρομοκρατίας” και οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ο στρατιωτικός και ο οικονομικός χαρακτήρας της παγκοσμιοποίησης που ωφελεί τους ισχυρούς, τις πολυεθνικές, τις τράπεζες, τους μεγαλοκαρχαρίες του κεφαλαίου.
Ο Επαναστατικός Αγώνας στράφηκε εναντίον της συμμετοχής και της υποστήριξης του ελληνικού κράτους στον πόλεμο κατά της “τρομοκρατίας”.
Οι ενέργειες στα δικαστήρια, στο αστυνομικό τμήμα Καλλιθέας και στην αυτοκινητοπομπή των ΜΑΤ στρέφονταν κατά μηχανισμών που από τον θεσμικό τους ρόλο είναι εντεταλμένοι να εφαρμόσουν ότι διατάξουν τα αφεντικά, οι μεγάλες δυνάμεις, οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο.
Αυτές οι ενέργειες ήταν η απάντηση στην ψήφιση των 2 αντιτρομοκρατικών νόμων του 2001 και 2004 που ψηφίστηκαν με την εντολή των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας για την αντιμετώπιση του εγχώριου αντάρτικου και που οι Έλληνες δικαστές ως υπάκουοι υπάλληλοι εφάρμοσαν κατά αγωνιστών.
Ήταν η απάντηση στην διεθνή συνεργασία σε αστυνομικό και δικαστικό επίπεδο για ανταλλαγή πληροφοριών σε θέματα “τρομοκρατίας”.
Ήταν η απάντηση στις συλλήψεις του 2002 και 2003 για την 17Ν και τον ΕΛΑ, για τα ειδικά δικαστήρια και τις ειδικές συνθήκες κράτησης και απομόνωσης.
Ήταν η απάντηση στην ενσωμάτωση της χώρας στην διεθνή αντιτρομοκρατική συμμαχία, στην αύξηση των μέτρων ασφαλείας στο εσωτερικό, στην αστυνομοκρατία, στις 500 κάμερες που εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα για την ασφάλεια των ολυμπιακών αγώνων.
Διαχρονικά το ελληνικό κράτος και οι μηχανισμοί του έδιναν “γη και ύδωρ” σε ότι ζητούσαν οι μεγάλες δυνάμεις.
Το ελληνικό κράτος στήριξε πολιτικά, ηθικά και υλικά τους πολέμους της Νέας Τάξης, τον α΄ πόλεμο του Ιράκ το 1991, τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας το 1999 καθώς και τον πόλεμο κατά της “τρομοκρατίας”, την εισβολή στο Αφγανιστάν το 2001 και στο Ιράκ το 2003.
Παραχώρησε βάσεις και αεροδρόμια για τους βομβαρδισμούς από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, έδωσε την άδεια να χρησιμοποιηθεί το έδαφος της χώρας για την διέλευση νατοϊκών στρατευμάτων το 1999, έδωσε την άδεια να χρησιμοποιηθεί ο εναέριος χώρος της χώρας για την διέλευση και τον ανεφοδιασμό βομβαρδιστικών αεροπλάνων το 1991, το 1999, το 2001 και το 2003.
Πλοία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού χρησιμοποιήθηκαν για περιπολίες και νηοψίες στην Μεσόγειο, στην Ερυθρά Θάλασσα και στην Αδριατική ενώ στάλθηκαν έστω και συμβολικά μικρές στρατιωτικές δυνάμεις να στηρίξουν την κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ.
Σε αυτή τη χώρα από τότε που δημιουργήθηκε ελληνικό κράτος, οι κυβερνήσεις, τα σώματα ασφαλείας, οι δικαστές, υπηρετούν τα αφεντικά ξένα και ντόπια.
Έχετε αποδείξει πολλές φορές με τις αποφάσεις σας πόσο ανεξάρτητοι είστε από την πολιτική και οικονομική εξουσία, εθνική ή διεθνής.
Ο Επαναστατικός Αγώνας στην αυγή του 21ου αιώνα αναδείχτηκε ως μια πολιτική δύναμη που αντιστέκεται με τις μικρές του δυνάμεις απέναντι στον επελαύνοντα ολοκληρωτισμό της διεθνούς τάξης πραγμάτων και εξουσίας.
Είναι από εκείνες τις δυνάμεις που όταν ο τότε πλανητάρχης πρόεδρος των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους ο νεότερος είχε δηλώσει μετά τις επιθέσεις της 11/9, ότι, “όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας”, είχε απαντήσει είτε χτυπώντας την συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο κατά της “τρομοκρατίας”, είτε τις ίδιες τις ΗΠΑ με την επίθεση στην πρεσβεία τους το 2007, ότι, “εμείς δεν είμαστε μαζί σας, είμαστε εναντίον σας”.
Η αντιαρματική ρουκέτα της 12ης Ιανουαρίου 2007 ήταν η έμπρακτη απόδειξη-απάντηση του Επαναστατικού Αγώνα αφού χτύπησε έδαφος των ΗΠΑ.
Γι’ αυτό ο Επαναστατικός Αγώνας βρίσκεται στη λίστα των οργανώσεων αντάρτικου του State Department, γι’ αυτό οι ΗΠΑ μας επικήρυξαν με 1 εκατομμύριο δολάρια το 2007, γι’ αυτό ακολούθως το ελληνικό κράτος δουλικά μας επικήρυξε με 800.000 ευρώ, για τον ίδιο λόγο το ελληνικό κράτος μας επικήρυξε δεύτερη φορά το 2014 με 2 εκατομμύρια ευρώ λίγο πριν την επίθεση της οργάνωσης στο παράρτημα της ΕΚΤ, στη Διεύθυνση Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδος στην οδό Αμερικής 3 σε κτίριο όπου στεγαζόταν και το γραφείο του μόνιμου αντιπροσώπου του ΔΝΤ στη χώρα Ουές Μακ Γκρόου.
Για τον ίδιο λόγο παρά την δεύτερη σύλληψη μου το 2014, οι ΗΠΑ με ενέταξαν στον κατάλογο των “διεθνών τρομοκρατών”. Ο Επαναστατικός Αγώνας ως μία οργάνωση ένοπλης προπαγάνδας με τις πρώτες του ενέργειες το 2003-04 έδινε το πολιτικό μήνυμα. “Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες”.
Εύχομαι σήμερα 15 Νοεμβρίου 2016 που τυγχάνει να επισκέπτεται την υπόδουλη στο χρέος Ελλάδα ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα προσκεκλημένος της “πρώτη φορά αριστερά” μνημονιακής κυβέρνησης του Σύριζα, να τύχει θερμής υποδοχής από όλους όσους σε αυτόν τον τόπο έχουν μνήμη και γνώση για τον ρόλο των ΗΠΑ ως ηγέτιδας δύναμης του παγκόσμιου καπιταλισμού που εκτός των άλλων ελέγχει και το ΔΝΤ, έναν από τους πιο μισητούς στον ελληνικό λαό οργανισμούς.
Leave a Reply