ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/5/2015, ΩΡΑ 12.ΟΟ, ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ)
Μετά τη μεταγωγή του από τις φυλακές Ναυπλίου στις φυλακές Κέρκυρας, ο Τούρκος αγωνιστής Bilgehan Karpat βρέθηκε στην απομόνωση χωρίς να του δοθεί καμία δυνατότητα επικοινωνίας για τρεις ολόκληρες μέρες, με αφορμή την άρνησή του να υποστεί το βασανιστήριο του σωματικού ελέγχου. Μάλιστα έχει απειληθεί από τους ανθρωποφύλακες ότι «θα παραμείνει στην απομόνωση για πάντα» αν δε δεχτεί αυτόν τον εξευτελισμό. Ο σύντροφος βγήκε τελικά από την απομόνωση μετά από κινητοποίηση, παρόλα αυτά ο σωματικός έλεγχος που θέλει να επιβάλει το σωφρονιστικό σύστημα στους κρατούμενους συνιστά μια διαρκή απειλή για νέες πειθαρχικές ποινές.
Ο εξευτελισμός του σωματικού ελέγχου που αποτελεί μία αυθαίρετη αλλά συνηθισμένη πρακτική στις φυλακές, με πρόσχημα τους ελέγχους για ναρκωτικά, συνιστά βασανιστήριο. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις πολιτικών κρατούμενων με πειθαρχικές ποινές εξαιτίας της άρνησής τους να δεχτούν το σωματικό έλεγχο, όπως για παράδειγμα η Όλγα Οικονομίδου που έμεινε στην απομόνωση για 53 ημέρες εξαιτίας αυτής της άρνησης. Στο βασανιστήριο του σωματικού ελέγχου οι Τούρκοι αγωνιστές υποχρεούνται να υποβληθούν όχι μόνο κατά τις μεταγωγές τους, αλλά ακόμα και μετά τα επισκεπτήρια συγγενών και δικηγόρων και τις επισκέψεις σε νοσοκομεία. Η άρνηση αυτού του εξευτελισμού έχει ως αποτέλεσμα αγωνιστές κρατούμενοι να μην δέχονται τη μεταφορά τους σε νοσοκομείο, ακόμα και αν αυτή είναι απαραίτητη. Ακόμα περισσότερο, είναι δεδομένη η επιβολή πειθαρχικών ποινών από τη φυλακή όταν ο κρατούμενος αρνείται τον σωματικό έλεγχο και επίσης συχνές είναι και οι περιπτώσεις ξυλοδαρμού από τους φύλακες, εντείνοντας επιπλέον το βασανιστήριο. Και με δεδομένο ότι από τη μία, η διακίνηση ναρκωτικών στις φυλακές γίνεται κύρια από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και με την ανοχή του κράτους και από την άλλη, υπάρχει η δυνατότητα χρήσης σύγχρονων μέσων αντί του σωματικού ελέγχου, η επιλογή της συνέχισης του σωματικού ελέγχου έχει διαφορετικό στόχο: Να κάμψει το ηθικό των κρατούμενων και να τους εξευτελίζει.
Παράλληλα, οι Τούρκοι πολιτικοί κρατούμενοι, ακόμα και αν κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση, διασκορπίζονται σε διάφορες φυλακές ανά τη χώρα, με αποτέλεσμα να βιώνουν ιδιότυπο καθεστώς απομόνωσης (αδυναμία επικοινωνίας με συγκατηγορούμενους και δικηγόρους, προβλήματα επικοινωνίας λόγω γλώσσας), ενώ δεν ξεχνάμε ότι, συχνά, έχουν χρησιμοποιηθεί από το ελληνικό κράτος για την εφαρμογή μιας σειράς εξαιρέσεων και νέων κατασταλτικών μεθόδων. Ο διασκορπισμός αυτός είναι μία επίσης συνήθης πρακτική απέναντι σε Τούρκους αλλά και σε Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους που κατηγορούνται για συμμετοχή σε ένοπλες οργανώσεις και βρίσκονται σε κοινές δικογραφίες, και αποδεικνύει ότι η εκδικητικότητα του κράτους απέναντι στους αγωνιστές μπορεί να ενσωματωθεί σε όλες τις εκφάνσεις του σωφρονιστικού συστήματος.
Τα τελευταία χρόνια, οι εξαγγελίες οικονομικής συνεργασίας Ελλάδας και Τουρκίας με στόχο την αποκόμιση όλο και μεγαλύτερου κέρδους για το κεφάλαιο, οδηγούν και στην αγαστή συνεργασία των δύο χωρών στο πεδίο της καταστολής. Στο πλαίσιο του δόγματος μηδενικής ανοχής, Τούρκοι αγωνιστές από διάφορες οργανώσεις αντιμετωπίζουν το κατασταλτικό πογκρόμ των μηχανισμών του Ελληνικού κράτους που συνεργασία με τις τουρκικές, ευρωπαϊκές και αμερικάνικες αρχές, έχουν εξαπολύσει μια πρωτοφανής επίθεση εναντίον τους: Η απαγωγή και παράδοση στις τουρκικές αρχές του πολιτικού πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαϊλά, οι αθρόες συλλήψεις, διώξεις και προφυλακίσεις αγωνιστών, το πλήθος αιτημάτων άρσης ασύλου και έκδοσης σε τρίτες χώρες ακόμα και για συντρόφους που έχουν εδώ και χρόνια πολιτικό άσυλο, οι αμέτρητες εισβολές σε σπίτια και τα βασανιστήρια στις φυλακές. Η συνεργασία των ελληνικών και τούρκικων υπηρεσιών έχει ως στόχο να κατασταλεί οποιαδήποτε φωνή αντίστασης ενάντια στο τούρκικο αντιδραστικό καθεστώς, και για το λόγο οι Τούρκοι αγωνιστές στοχοποιούνται και περιλαμβάνονται πλέον στον «εσωτερικό εχθρό», μαζί με όσους αντιστέκονται στο σύγχρονο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
Οι τούρκοι πολιτικοί κρατούμενοι συμμετέχουν ενεργά στους αγώνες των φυλακισμένων: Συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις και την απεργία πείνας το καλοκαίρι του 2014 ενάντια στις φυλακές τύπου Γ, στην πρόσφατη απεργία πείνας που έβαζε στο στόχαστρο όλο το κατασταλτικό πλαίσιο απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους του συστήματος, αντιστέκονται απέναντι στα βασανιστήρια και την απομόνωση στις φυλακές. Η αλληλεγγύη σε αυτούς, όπως και σε όλους του πολιτικούς κρατούμενους, οφείλει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι του κινήματος για την ανατροπή και την επανάσταση.
ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΣΕ ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥΣ
ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές
Leave a Reply